တို ့ေဆး

ယခုတေလာ ျပည္တြင္းမွ ဒုစရိုက္ဂိုဏ္းမ်ားက တို ့ေဆး မ်ားသံုး၍ လုရက္မွု-မုဒိန္းမုွခေလး ငယ္မ်ားအား တို ့ေဆးသံုးလ်ွက္ ဖမ္းဆီးခံရသည့္ သတင္းမ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚေနသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ား ဗဟုသုတ ရရန္နွင့္ သတိထားႏိုင္ေစဘို ့ တို ့ေဆး အေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။

တို ့ေဆးဟု လူေျပာမ်ားေနေသာ္လည္း အမွန္မွာ အထူးျပဳလုပ္ထားသည့္ အပ္အေသစားက ေလးျဖင့္ လူကိုယ္တြင္းသို ့ လ်ွက္တပ်က္ ထိုးသြင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ျခင္းကိုက္သလို စစ္ကနဲ့ စူးရွနာက်င္သြားမည္၊ ဌင္းေဆးအသားတြင္း ၀င္သြားသည္နွင့္ စကၠန္ ့ပိုင္းအတြင္းမွာ မူးေ၀လာမည္-အျမင္အာရံုေ၀း၀ါးကာ သတိလြတ္သြားမည္ ထိုအခ်ိန္မွာ သင့္ကိုအနားမွာ အလိုက္သင့္တြဲေခၚသူေနာက္ပါသြားရတာပါ။

သည္ေဆး၀ါ့းေတြကေတာ့ တရား၀င္ ေဆး၀ါး မဟုတ္ပါ။ ခြဲစိတ္ရာမွာ သံုးတဲ့သူ ေမ့ေဆးအမ်ိဳးစား ေတြ date of rape သည့္ မိန္းခေလးမ်ားအား ေဆးခတ္ မုဒိန္းက်င့္ႏိုင္ေသာတားျမစ္ မူးရစ္ထံုထိုင္း ေဆး ေတြကို မ်ားေသာအားျဖင့္သံုးၾကသည္။
အဆိုပါေဆး၀ါးေတြဟာ အမွုန္ ့-အဆီ-အရည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္လုပ္ျပီး ဒုစရိုက္သမားမ်ား သံုးေနၾက သည္၊ သူအဆက္သြယ္သြယ္နဲ ့ ရွာရပါတယ္ မူးရစ္ေဆး၀ါးရွာရသည္ထက္ ေလာက္ မခက္လွပါ၊ ရန္ကုန္တြင္ကား အဌားယဥ္ေမာင္းသူ -ဇိမ္းခမ္းနဲ ့ ကြမ္းယာဆိုင္ေတြမွာပင္ မ်က္မွန္းတန္းမိလ်ွင္အလြယ္တကူ၀ယ္ရႏိုင္၏။
တို ့ေဆးမ်ားကို ဒုစရိုက္ေလာကသားမ်ား သံုးျပဳေနပံု

ဥပမာ ဘန္ေကာက္ျမိဳ ့ကိုစေရာက္လာျပီး ႏိုက္ကလပ္လိုေနရာမ်ိဳးအားတဦးတည္း တေယာက္ထဲ သြားမိသူေတြ အမ်ားဆံုး ခံရသည္၊ ညကပြဲရံုမွာ သားေကာင္ရွာသူ အမ်ိဳးသမီးနွင့္တြဲကမိရင္ ရင္းနွီးၾက-အတူေသာက္ျပီးရင္ ေကာင္မေလးက "အကိုေနာက္လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္" ဟုေျပာကာ လူရွင္းသည့္တည္းခိုခန္းတြင္းေရာက္သြားသည့္အခါအမ်ိဳးသားအား ေရခ်ိဳးခိုင္း ပါလိမ့္မယ္။
အတူခ်ိဳးမယ္ဆိုလည္းလိုက္မည္မဟုတ္ပါ၊ မိန္းခေလးေရခ်ိဳးသည့္အလွည့္တြင္ သူမဖြတ္ယူ လာသည့္ ေဆးအဆီရည္ပုလင္းေလးတြင္းမွ ေဆးရည္စက္မ်ားကို လက္၀ါးေပၚထည့္၍ သူမရင္သားေပၚမွာ လိမ္းထားပါေလသည္၊ဒါအျပင္ ဘီယာခြတ္အတြင္းမွာလည္ူ အစက္ခ်ထားတတ္သည္။

ကုတင္ေပၚအိပ္တဲ့ၾကတဲ့အခါ မွာ သာမန္နဲ ့မတူတဲ့ လိုက္ေလ်ွာမွုေပးျပီး သူမရင္သားကို ေယာက္က်ားေလးမ်က္နွာေပၚကပ္ရင္းျမဴဆြယ္မည္၊မူးေနတဲ့ငနဲကေတာ့သိတဲ့အတိုင္း...ရင္သားေတြကို လ်ွာျဖင့္လ်ွက္သည့္ျဖစ္ေစ ပါးစပ္ျဖင့္စုတ္သည္ျဖစ္ေစ ေဆးရည္အဆီမွာ အမ်ိဳးသား ပါစပ္တြင္း၀င္သြားျပီးေနာက္ မိနစ္ပိုင္းအတြင္ ေခါင္းတြင္းခ်ာခ်ာလည္၍ အိပ္ေမာၾကသြား ပါလိမ့္မယ္။
ဒီေဆးဟာ သံုးေလးနာရီေလာက္ သတိလစ္သြားေစနိုင္သျဖင့္၊ ႏိုးလာလ်ွင္ေတာ့ အတြင္းခံ ေဘာင္း ဘီသာက်န္ပါလိမ့္မည္။ သင္မွာတန္ဘို းရွိတဲ့အရာအားလံုးဇိမ္နဲ ့ေမြေနွာက္ယူသြားပါျပီ။
ေနာက္သံုးတဲ့တနည္းက အေငြ ့ပါ -ေရေမြးဆပ္ျပာ အစရွိတဲ့ ရူရွိုက္မည့္ ပစၥည္းေတြမွာ အသင့္လုပ္ထားၾကသည္၊ သားေကာင္ေတြကေတာ့ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ ေနတဲ့လူၾကီးေတြ မိသားစုအျပင္ေရာက္ေနၾကတံုး ၀တ္ေကာင္းစားလွေတြ၀တ္ျပီး အေရာင္း စာေရး မ်ားကဲ့သို ့ ဟန္ေဆာင္ရင္း ေဖၚရည္စြာဆက္ဆံလ်ွက္အိမ္တြင္းသို ့၀င္ဘို ့ၾကိဳးစားပါလိမ့္မည္။

နွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ အုပ္စုလိုက္ လုပ္ၾကသတဲ့ အလွပစၥည္း အေရာင္းေၾကာ္ျငာပံုစံနဲ ့၀င္ျပီး ေရေမႊး(သို ့ )ဆပ္ျပာအား လူၾကီးေရာ အိမ္ေဖၚပါ မည္းမ်ွအနံ ့ေကာင္းေၾကာင္း နမ္းၾကည့္ခိုင္း တဲ့အခါ မူးေ၀ျပီး ေမ့သြားေရာ၊အဲဒိေတာ့မွ တအိမ္လံုးမွာရွိတဲ့ အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြ ေအးေဆးယူ သြားၾကမည္။
ယခုျပည္တြင္းမ်ာအမ်ားဆံုးသံုးေနတာ တို ့ေဆးဆိုျပီး ေ၇ႊေတြဆင္ထားတဲ့ သူေတြ ခေလးေတြ ကို အနားကပ္ျပီး ေဆးထည့္ထားတဲ့ အပ္နဲ ့ပုတ္ထိုးျခင္း လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ခံရတဲ့သူက အဆိုပါမူး ရစ္ ေဆး အသားတြင္းေရာက္သည္အခါ ခ်က္ခ်င္း ေဆးရွိန္တက္လာလို ့ ယိုင္လည္းေခြက် သြားႏိုင္ ၏၊ ဘာမွမသိေတာ့ေအာင္ ေမ်ွာသြားျပီး ကိုယ္အတြင္း ပိုင္းၾကြက္သားမ်ား လွုပ္မရ ေအာင္ထံုေန ပါသည္။
အမ်ားဆံုးသံုးေနသည့္ ေဆး၀ါးမ်ား
Ketamine ကို အေမရိကတြင္ လူမ်ားႏွင့္ တိရိစာၦန္မ်ား အတြက္ ေမ့ေဆး တစ္မ်ဳိး အျဖစ္ တရား၀င္ သံုးစြဲၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ဥေရာပႏွင့္ မကၠစီကိုတို႔တြင္ အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ေရာဂါမ်ား အတြက္ ေသာက္ရန္ ညႊန္ေလ့ရွိၿပီး ခြဲစိတ္ရာတြင္ ေမ့ေဆး အျဖစ္လည္း တရား၀င္ အသံုးျပဳ တတ္ၾကသည္။တိရစာၦန္မ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳ ၾကသည္။ တိရိစာၦန္ ေဆးခန္းမ်ားရွိ Ketamine ေဆးမ်ားအား မၾကာခဏ လုယက္ ခံၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
ေဆးခတ္ ခံရခ်ိန္ႏွင့္ ေဆးအာနိသင္ ပ်ယ္ခ်ိန္အၾကားမွ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားအား မမွတ္မိျခင္း ေသြးေပါင္ခ်ိန္ က်ျခင္း အိပ္ခ်င္လာျခင္း ႂကြက္သားမ်ား အားေလွ်ာ့ လာျခင္း သို႔မဟုတ္ ႂကြက္သားမ်ားအား ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ျခင္း အရက္မူး သကဲ့သို႔ ျဖစ္ျခင္း မအီမသာႏွင့္ ပ်ဳိ႕ခ်င္ အန္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ျခင္း စကား မေျပာႏိုင္ေတာ့ျခင္း လႈပ္ရွားရန္ ခက္ခဲလာျခင္း အသိစိတ္ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ျခင္း အျမင္ ေ၀၀ါးလာျခင္း မူးေ၀ျခင္း အစာအိမ္ မအီမသာ ျဖစ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
GHB ၏ အာနိသင္မ်ား
အာ႐ုံ စူးစိုက္ႏိုင္မႈ ေလွ်ာ့က်ျခင္း အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ျခင္း မူးေ၀ျခင္း မအီမသာႏွင့္ ပ်ဳိ႕ခ်င္ အန္ခ်င္ စိတ္ျဖစ္ျခင္း အျမင္ေ၀၀ါးလာျခင္း သတိလစ္ျခင္း ေလျဖတ္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ျခင္း ေဆးခတ္ခံ ရခ်ိန္ႏွင့္ ေဆးအာနိသင္ ပ်ယ္ခ်ိန္အၾကားမွ အျဖစ္အပ်က္မ်ားအား မမွတ္မိျခင္း အသက္႐ွဴရန္ ခက္ခဲျခင္း တုန္တုန္ ယင္ယင္ျဖစ္ျခင္း ေခၽြးထြက္ျခင္း ေအာ့အန္ျခင္း ႏွလံုးခုန္ႏႈန္း ေႏွးေကြးျခင္း အိပ္မက္ကဲ့သို႔ ခံစားရျခင္း သတိေမ့ေျမာျခင္း (ဦးေႏွာက္အလုပ္ ရပ္ဆိုင္းျခင္း – coma) ေသဆံုးျခင္း
Ketamine ၏ အာနိသင္မ်ား
စိတ္အာ႐ုံ ေခ်ာက္ျခားျခင္း အခ်ိန္ႏွင့္ အမွတ္အသား မ်ားအား မွတ္သားႏိုင္စြမ္း ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း အျမင္ႏွင့္ အၾကား အာ႐ုံမ်ား မမွန္မကန္ ျဖစ္လာျခင္း မိမိကိုယ္ကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ဟု ခံစားလာရျခင္း လႈပ္ရွား ႏိုင္စြမ္းအား ထိခိုက္လာျခင္း အသက္႐ွဴရန္ ခက္ခဲလာျခင္း အူတက္ေအာင္ရယ္ျခင္း ေအာ့အန္ျခင္း ခႏၶာကိုယ္ ထိေတြ႕ ခံစားႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ျခင္း မွတ္ဉာဏ္ ထိခိုက္ျခင္း အိပ္မက္ကဲ့သို႔ ခံစားရျခင္း ထံုထိုင္းျခင္း လႈပ္ရွားမႈအား ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းႏိုင္စြမ္း ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း အမူအရာ ၾကမ္းတမ္းလာျခင္း မ်ားျဖစ္ပါသည္။
ၾကိဳတင္၍ ကာကြယ္ဘို ့ဆိုသည္မွာ အနီးပါတ္၀န္က်င္မွ လူစိမ္းမ်ားက္ို အခါမလပ္ သတိျဖင့္ ေစာင့္ၾက ည့္ရမည့္ အျပင္ အသြားအလာကို တဦးတေယာက္ထဲသြားမည့္အစား အေဖၚႏွင့္ သြားလာရပါမည္၊ ခေလးမ်ားအား တဦးတည္း မိမိမ်က္ေစ့ေအာက္မွ နာရီပိုင္းမိနစ္ပိုင္ းသြား ရမည့္ ေနရာမ်ားအား မလႊတ္မိေစရန္ လိုပါသည္။
ေခတ္ပ်က္္ ကာလတြင္ မသမာသူမ်ား-ဒုစရိုက္သမားမ်ား လူယုတ္မာမ်ား ေပါသည္ထက္ေပါ လာျပီျဖစ္၍ သြားသတိ-စားသတိ-ေနသတိ ရွိႏိုင္ၾကပါေစ။

အၿပံဳးဆိုတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါတစ္မ်ဳိး

တကၠသိုလ္တစ္ခုမွာ ႐ုကၡေဗဒဘာသာသင္တဲ့ ဆရာတစ္ဦးရွိတယ္။ အဲဒီဆရာသင္တဲ့ဘာသာရပ္က စိတ္ဝင္စားဖို႔မေကာင္းေပမယ့္ သူ႔အတန္းခ်ိန္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြ အၿမဲျပည့္ေနတတ္တဲ့အျပင္ အတန္းျပင္ ဝရန္တာအထိ လာနားေထာင္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ရွိခဲ့တယ္။ သူဟာလုပ္သက္ရင့္ ဆရာတစ္ဦး မဟုတ္သလို အသိပညာေတြ ေပါၾကြယ္ဝေနသူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းက သူရဲ႕အရႊင္းအေဖာက္ ဟာသဉာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။

တစ္ခါက ဆရာဟာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔အတူ ျမင့္မားတဲ့ေတာေတာင္ေတြအထိ လက္ေတြ႔ဆင္းခဲ့ၾကတယ္။ လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ အမ်ဳိးအမည္မသိ အပင္ေတြကို ေက်ာင္းသားေတြကေမးတိုင္း ဆရာကေျဖႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က အားက်ျပီး....
“ဆရာ... ဆရာက အသိဉာဏ္ပညာ ၾကြယ္ဝလြန္းတယ္။ အပင္တိုင္းရဲ႕ အမ်ဳိးအစားကို ဆရာသိေနတယ္ေနာ္” လို႔ ဆိုေတာ့ ဆရာကေနာက္လွည့္ျပီး ေက်ာင္းသားအားလံုးကို မ်က္စပစ္ျပလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ “ ဆရာ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းသားအားလံုးရဲ႕ ေရွ႕မွာ ဦးေဆာင္ျပီး သြားေနလဲသိလား၊ ေရွ႕ကေနသြားျပီး မသိတဲ့အပင္ရွိရင္ ဆရာက အရင္နင္းေခ်ပစ္လိုက္တယ္။ သိတဲ့အပင္ေတြေလာက္ပဲခ်န္ထားလို႔ အခုလို သိေနတာေပါ့” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
ဆရာ့စကားကို ၾကားေတာ့ ေက်ာင္းသားအားလံုး တဝါးဝါးနဲ႔ ပဲြက်ကုန္ၾကတယ္။ စာသင္ခန္းထဲမွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး.. ေလ့လာေရး ခရီးတစ္ခုမွာေတာင္ အေပ်ာ္နဲ႔ ျပည့္ဝတဲ့ခရီးတစ္ခုအျဖစ္ ဆရာကစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ဒါဟာလည္း ဆရာ့ကို ေက်ာင္းသားေတြႏွစ္သက္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပဲျဖစ္တယ္။
" ၿပံဳးဖို႔ရာ ေငြေၾကးကုန္က်စရာမလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးအျမတ္ေတြ အမ်ားၾကီးရေစတယ္"
အေမရိကန္ ထိပ္သီးစီးပြားေရးပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Gandalf က ဒီလိုဆိုပါတယ္။ “ေရာင္းဝယ္မႈဆိုတာ ၂%က ကုန္ပစၥည္း အသိရွိရမယ္။ ၉၈%က လူ႔သဘာဝကို နားလည္ရမယ္”။
အေမရိကန္ (EQ) စာအုပ္ေရးသားတဲ့ စာေရးဆရာ Daniel Goleman က “ေအာင္ျမင္မႈမွာ ၈ဝ%က EQျဖစ္ျပီး ၂ဝ% က IQ ျဖစ္တယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔သဘာဝကို နားလည္ျခင္း၊ အေျပာအဆုိ လိမၼာယဥ္ေက်းျခင္း၊ ဟာသဉာဏ္ရႊင္ျခင္းေတြက ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေသာ့ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
တခ်ဳဳ်ိ႔လူေတြကို လူေတြက သေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္ျပီး တခ်ဳိ႔ကို ဘာေၾကာင့္ မုန္းတီးရြံ႔ရွာၾကသလဲ၊ အေျဖက “သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မျမႇင့္တင္တတ္လို႔ပါပဲ”။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက စကားေျပာအႏုပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Mr. Fukuda Jian က “ အၿပံဳးက အၿပံဳးကိုသယ္ေဆာင္လာႏိုင္တယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကိုယ္က လူေတြကို အၿပံဳးနဲ႔ ၾကိဳဆိုလက္ခံတဲ့အခါ လူေတြကလည္း ကိုယ့္ကိုအၿပံဳးနဲ႔ ျပန္လည္ ၾကိဳဆိုလက္ခံတာကို ဆုိလိုျခင္းျဖစ္တယ္။
“အၿပံဳးဆိုတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါတစ္မ်ဳိး” ျဖစ္တယ္။ ကူးစက္ခံရတဲ့လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္။ ေနသာထိုင္သာရွိေစတယ္။ Mr. Fukuda Jian ကဆက္ျပီး “အၿပံဳးနဲ႔ ၾကိဳဆုိတာဟာ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံရာမွာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေစတဲ့ ေဆးစြမ္းတစ္လက္ျဖစ္တယ္” လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အၿပံဳးအျမဲေဆာင္ထားျပီး လူေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဆက္ဆံတာဟာ တျခားလူေတြအတြက္သာမက ကိုယ့္အတြက္လည္း ေကာင္းက်ဳိးမ်ားစြာ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။
အၿပံဳးဆိုတဲ့ကူးစက္ေရာဂါတစ္မ်ဳိး ကူးစက္တာကို ကြ်န္မတို႔ ဘာေၾကာင့္ လက္မခံႏိုင္ရမလဲ...
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Friday, October 10, 2008)

ေမတၱာသုတ္အနက္၊ ရြတ္ဆုိရက်ဳိး

၁။ေဟ ၊ အိုသူေတာ္ေကာင္းတို႔ ။ယႆပရိတၱႆ၊ အၾကင္ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏။ အႏုဘာ၀ေတာ ၊
အစြမ္းရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္။ ယကၡာ ၊ နတ္အမ်ားတို႕သည္။ ဘီသနံ ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အာရံုမ်ိဳးကို။
ေနဝ ဒႆႏၱိ ၊ မျပႏိုင္ၾကကုန္။ ယမွိေစ၀ ၊ အၾကင္ေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္၌ သာလွ်င္။ ရတၱိႏၵိဝံ၊ ေန႕ည မပ်က္ အခါခပ္သိမ္း။ အတႏၵိေတာ ၊ ပ်င္းရိျခင္းမရွိဘဲ။ အႏုယုဥၨေႏၱာ ၊ ထပ္တလဲလဲ စြဲၿမဲရြတ္ပြား အားထုတ္သူသည္။
၂။သုခံ ၊ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ။ သုပတိ ၊ အိပ္စက္ရ၏။ သုေတၱာ ၊ အိပ္ေပ်ာ္သည္ရွိေသာ္။ ကိဥၥိ ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ။ ပါပံ စ ၊ အိပ္မက္ဆိုးကိုလည္း။ နပႆတိ ၊ မျမင္မက္ရ။ ဧ၀ါမာဒိဂုဏူေပတံ ၊ ဤသို႕အစ ရွိေသာ
အက်ိဳးဂုဏ္အင္ အာနိသင္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ။ တံပရိတၱံ ၊ ထိုေမတၱာသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို။ မယံ ၊ ငါတို႕သည္။ ဘဏာမ ၊ ရြတ္ၾကကုန္စို႔။
၃။သႏၱံ ၊ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေသာ။ ပဒံ ၊ နိဗၺာန္ကို ။ အဘိသေမစၥ ၊ အာရံုယူဘိ ထြင္းေဖာက္ ျမင္သိ၍။ (ဝိဟရိတုကာေမန ၊ ေနျခင္းငွာ အလိုရွိေသာ )အတၳကုသေလန ၊ အက်င့္အမ်ိဳမ်ိဳးအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာသူသည္။ ယံ ကရဏီယံ ၊ ျပဳက်င့္ရမည့္သိကၡာ သံုးရပ္ အက်င့္ျမတ္သည္။ အတၳိ ၊ ရွိ၏။ တံ ၊ ထိုသိကၡာသံုးရပ္အက်င့္ ျမတ္ကို။ ကရဏီယံ ၊ ျပဳက်င့္ထိုက္ေပ၏။ သေကၠာ စ ၊ စြမ္းနိဳင္သူလည္း။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။ ဥဇူ စ ၊ ေျဖာင့္မတ္သူလည္း။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။ သုဟုဇူ စ ၊ အလြန္ေျဖာင့္မတ္သူလည္း။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ သုဝေစာ စ ၊ ဆိုဆံုးမလြယ္သူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ မုဒု စ ၊ ႏုညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသူလည္း။အႆ၊ျဖစ္ရာ၏။အနတိမာနိ စ ၊ မာန္ေထာင္လႊားျခင္းမရွိသူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။
၄ ။သႏၱဳႆေကာ စ ၊ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲလြယ္သူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ သုဘေရာ စ ၊ အေမြးအျမဴလြယ္ သူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။ အပၸကိေစၥာ စ ၊ နည္းပါးေသာကိစၥရွိသူလည္း။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။ သလႅဟုက၀ုတၱိ စ ၊ ေပါ့ပါးေသာ အျဖစ္မ်ိဳးရွိသူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏။ သႏၱိၿႏၵိေယာ စ ၊ ၿငိမ္သက္ေသာ ဣေျႏၵ ရွိသူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ နိပေကာ စ ၊ ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိသူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။
အပၸဂေဗၻာ စ ၊ ၾကမ္းတမ္းရိုင္းျပျခင္း မရွိသူလည္း ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ ကုေလသု ၊ အိမ္သူ လူတို႕၌ ။ အနႏုဂိေဒၶါ စ ၊ တြယ္တာမက္ေမာျခင္း မရွိသူလည္း။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။
၅။ေယန ၊ အၾကင္ဒုစရိုက္စု ယုတ္ညံ့ေသာအမႈေၾကာင့္။ ဝိညဴ ၊ ပညာရွိျဖစ္ကုန္ေသာ။ ပေရ ၊ သူတစ္ပါးတို႕သည္ ။ ဥပဝေဒယ်ံဳ ၊ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ကုန္ရာ၏ ။ ခုဒၵံ ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ ။ တံ ၊ ထိုဒုစရိုက္မ်ိဳးကို ။ ကိဥၥိ ၊ အနည္းငယ္ကေလး အေသးအဖြဲမွ်ကိုပင္ ။ န အာစေရ ၊ မျပဳက်င့္ရာ ။ သဗၺသတၱာ ၊ သတၱဝါ မွန္သမွ်တို႕သည္ ။ သုခိေနာ ဝါ ၊ ကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းရွိကုန္သည္လည္းေကာင္း ။ ေခမိေနာ ဝါ ၊ ေဘးရန္ကင္းေ၀း ေအးခ်မ္းသာယာျခင္း ရွိကုန္သည္လည္းေကာင္း။ ေဟာႏၱဳ ၊ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆+၇ ။အနဝေသသာ ၊ ၾကြင္းမဲ့ဥႆံု အလံုးစုန္ကုန္ေသာ ၊ ေယ တသာ ဝါ ၊ အၾကင္ ထိတ္လန္႕ တတ္ေသာ ပုထုဇဥ္ ေသကၡသည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ထာဝရာ ဝါ ၊ အၾကင္မထိတ္မလန္႕ တည္တန္႕ခိုင္ၿမဲေသာ ရဟႏၱာ တို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ဒီဃာ ဝါ ၊ အၾကင္ ခႏၶာကိုယ္ရွည္လွ်ား သတၱ၀ါ တို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ မဟႏၱာ ၀ါ ၊ အၾကင္ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးမားသတၱဝါ မ်ားသည္လည္းေကာင္း ။ ေယ မဇၥ်ိမ ဝါ ၊ အၾကင္မတိုမရွည္ မႀကီးမငယ္ အရြယ္အလတ္စား သတၱဝါတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ရႆကာ ဝါ ၊ အၾကင္ပုကြနိမ့္တို ခႏၶာကိုယ္ ရွိေသာ သတၱဝါတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ အဏုမာ ဝါ ၊ အၾကင္ေသးငယ္မႈန္မြား သတၱဝါမ်ား တို႕သည္လည္းေကာင္း ။
ေယ ထူလာ ဝါ ၊ အၾကင္၀ိုင္းစက္ဆူၿဖိဳး သတၱဝါမ်ိဳးတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ဒိ႒ာ ဝါ ၊ အၾကင္ျမင္ဘူးေသာ သတၱဝါတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ အဒိ႒ာ ဝါ ၊ အၾကင္မျမင္ဘူးေသာ သတၱဝါ တို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ဒူေရ ဝသႏၱိ ၊ အၾကင္အေ၀းအရပ္၌ ေနၾကကုန္ေသာ သတၱဝါ တို႕သည္ လည္းေကာင္း ။ ေယ အ၀ိဒူေရ ဝသႏၱိ ၊ အၾကင္အနီးအရပ္၌ ေနၾကေသာသတၱဝါ တို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ ဘူတာ ဝါ ၊ အၾကင္ေနာင္မျဖစ္ရ ျဖစ္ၿပီးသားျဖစ္ၾကေသာ ရဟႏၱာတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ ေယ သမၻေ၀သီ ဝါ ၊ ေနာင္ျဖစ္ရမည့္ဘဝကိုရွာ အၾကင္ပုထုဇဥ္ သကၡ သတၱဝါတို႕သည္လည္းေကာင္း။ ေယ ေကစိ ၊ အလံုးစုန္ကုန္ေသာ။ ပါဏဘူတာ ၊ သတၱဝါတို႕သည္ ။ အတၳိ ၊ ရွိကုန္၏။ ဣေမပိသဗၺသတၱာ ၊ ဤအလံုးစုံကုန္ေသာ သတၱဝါတို႕သည္လည္းေကာင္း ။ သုခိတတၱာ ၊ ခ်မ္းသာေအးျမ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရွိၾကကုန္သည္။ ဘဝႏၱဳ၊ ျဖစ္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ပေရာ ၊ တစ္ပါးသူတစ္ေယာက္သည္ ။ ပရံ ၊ သူတစ္ပါးအျခားသူတစ္ေယာက္ကို ။ နနိကုေဗၺထ ၊ စဥ္းလဲသမႈ လွည့္ပါတ္ျခင္း မျပဳပါေစလင့္ ။ ကတၳစိ ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာအရပ္၌ (ဘယ္အရပ္မွာမဆို ) ကိဥၥိ ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ ။ နံ ၊ ထိုသူတစ္ပါးကို ။ နာတိမေညထ ၊ မာန္ေထာင္သမႈ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳပါေစလင့္ ။ ဗ်ာေရာသနာယ ၊ ကိုယ္ႏႈတ္တို႕ျဖင့္ ေစာ္ကားထိပါးႏွိပ္စက္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း။ ပဋိဃသညာယ ၊ ေဒါသစိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ။ အညမညႆ ၊ အခ်င္းခ်င္း (တစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္) ၏ ။ ဒုကၡံ ၊ ဆင္းရဲျခင္းကို။ နဣေစၦယ် ၊ အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။မာတာ ၊ ေမြးသည့္မိခင္ေက်းဇူးရွင္သည္။ နိယံပုတၱံ ၊ မိမိရင္ႏွစ္သားရင္းျဖစ္ေသာ။ ဧကပုတၱံ၊ တစ္ဦးတည္းေသာသားကို ။ အာယုသာ ၊ မိမိအသက္ျဖင့္ေသာ္ပင္။ အနဳရေကၡ ယထာ ၊ အစဥ္မကြာကြယ္ကာ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ ။ ဧ၀မၸိ ၊ ဤအတူလည္း။ သဗၺဘူေတသု ၊ အလံုးစံုေသာသတၱ၀ါတို႔၌။ အပရိမာဏံ ၊ အတိုင္းအတာပမာဏမရွိေသာ။ မာနသံ ၊ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားပါေလ။
၁၀။ဥဒၶံ၊ အထက္ေလာက အရူပဘ၀၌လည္းေကာင္း။အေဓာ ၊ေအာက္ျပည္ေလာက ကာမဘ၀၌လည္းေကာင္း။တိရိယံ ၊ အလယ္ေလာက ရူပဘ၀၌လည္းေကာင္း။သဗၺေလာကသၼိံအလံုးစံုေသာေလာက၌။ အပရိမာဏံ ၊ အတိုင္းအတာ ပမာဏမရွိေသာ ။ ေမတၱံ ၊ ေမတၱာႏွင့္ရွင္ေသာ ။ မာနသံ ၊ စိတ္ကို ။ အေ၀ယံ ၊ ေဒါသဟူဘိအတြင္းရန္လည္းမရွိသည္ကို။ အသပတၱံ ၊ ႏွိပ္စက္ရန္မူ အပရန္သူလည္း မရွိသည္ကို ။ (ကတြာ ၊ ျပဳ ၍ ) ဘာ၀ေယ ၊ ပြားမ်ားရာ၏။
၁၁။တိ႒ံ ၀ါ ၊ ရပ္လွ်က္ေသာ္လည္းေကာင္း ။ စရံ ၀ါ ၊ သြားလွ်က္ေသာ္လည္းေကာင္း ။ နိသိေႏၷာ ၀ါ ၊ ထိုင္လွ်က္ေသာ္လည္းေကာင္း ။ သယာေနာ ၀ါ ၊ အိပ္လွ်က္ေသာ္လည္းေကာင္း ။ ယာ၀တာ ၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ ။ ၀ိတမိေဒၶါ ၊ ကင္းေသာအိပ္ခ်င္ငိုက္မည္းျခင္းရွိသည္ ။ အႆ ၊ ျဖစ္ရာ၏ ။ အထ ၊ ငိုက္မ်ဥ္းျခင္းကင္း ထိုအခ်ိန္အတြင္း၌ ။ ဧတံ သတိ ံ ၊ ထိုေမတၱာယွဥ္ဘိ စ်ာန္သတိကို ။ အဓိေ႒ယ် ၊ စြဲၿမဲမကြာ ေဆာက္တည္ရာ၏။
ဣဓ ၊ ဤဘုရားသာသနာေတာ္၌ ။ ဧတံ ၊ ေမတၱာမကင္း စ်ာန္ျဖင့္ေနျခင္းကို ။ ျဗဟၼံ ၊ ထူးျမတ္ေသာ။ ဝိဟာရံ ၊ ေနျခင္းမ်ိဳးဟူ၍ ။ အာဟု ၊ ျမတ္ဘုရားတို႕ေဟာၾကားေတာ္မႈကုန္ၿပီ။
၁၂။ေသာ၊ ထိုေမတၱာစ်ာန္ရၿပီးေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ။ ဒိ႒ိဥၥ ၊ အတၱဒိ႒ိသို႕လည္း ။ အႏုပဂၢမၼ ၊ မစြဲမကပ္ေရာက္မူ၍ ။ သီလ၀ါ ၊ ေလာကုတၱရာသီလရွိသူသည္ ။ ဒႆေနန ၊ ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ႏွင့္။ သမၼေႏၷာ ၊ ျပည့္စံုသူသည္ ။ (သမာေနာ ၊ ျဖစ္လွ်က္ ) ကာေမသု ၊ ၀တၳဳအာရံုကာမဂုဏ္တို႕၌ ။ ေဂဓံ ၊ ကိေလသာျဖင့္ တြယ္တာမက္ေမာျခင္းကို ။ ဝိေနယ် ၊ တစ္စမၾကြင္း အရွင္းပါယ္ရွားၿပီးေသာ္ ။ ဇာတု ၊ စစ္စစ္ဧကန္အမွန္ပင္ ။ ပုန ၊ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ။ ဂဗၻေသယ်ံ ၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္းသို႔ ။ နဧတိ၊ မေရာက္ရေတာ့ေပ။
(သေျပကန္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဝါေသ႒ာဘိဝံသ)၏ ပရိတ္ၾကီးနိႆယက်မ္းမွေကာက္ႏွုတ္ခ်က္။)
ရြတ္ဆုိက်ဳိး။ ။
၁။ခ်မ္းသာစြာအိပ္စက္ရျခင္း။
၂။ခ်မ္းသာစြာနုိးရျခင္း။
၃။အိပ္မက္ေကာင္းမက္ျခင္း။
၄။လူအမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း။
၅။နတ္ ျဗဟၼာစေသာ တစ္ျခားသတၱဝါမ်ားကလည္းခ်စ္ခင္ျခင္း။
၆။နတ္တုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။
၇။လက္နက္၊အဆိပ္၊မီး စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ မေသျခင္း။
၈။စိတ္တည္ၾကည္ ျငိမ္သက္ျခင္း။
၉။မ်က္ႏွာ ၾကည္လင္ ရႊင္ျပျခင္း။
၁၀။မေတြ မေဝပဲ သတိရွိလ်က္ ေသရျခင္း။
၁၁။ေသေသာအခါ ျဗဟၼာ ျဖစ္ရျခင္း စတဲ့ အက်ဳိးတရား(၁၁)ပါးကုိရေစပါတယ္။(အဂုၤတၱရ၊ဧကာဒသက)
အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)

ဖတ္ပါ၊မွတ္ပါ၊လိုက္နာပါ”

(၁)။စာမဖတ္တတ္ေသာသူသည္“မ်က္မျမင္” ႏွင့္ တူ၏။

(၂)။စာဖတ္တတ္ပါလ်က္ မဖတ္ေသာသူသည္ အသြားရိွပါလ်က္ မခုတ္ဘဲထားေသာ “ဓား”ႏွင့္တူ၏။
(၃)။စာဖတ္ပါလ်က္ မွတ္သားျခင္းမရိွေသာသူသည္ “ေရျပင္၌ ေရးထားေသာ အရုပ္” ႏွင့္ တူ၏။
(၄)။မွတ္သားပါလ်က္ က်ိဳးေၾကာင္းမွန္မွားမစဥ္းစားေသာသူသည္ အစာအာဟာရကို
ညက္ညက္၀ါးမစားဘဲ မ်ိဳခ်၍ ၀ါးစားေသာသူႏွင့္တူ၏။
(၅)။က်ိဳးေၾကာင္းမွန္မွား စဥ္းစားျပီး၊အမွန္ကိုသိပါလ်က္ လက္ခံက်င့္သုံးျခင္းမရိွေသာသူသည္ ဟင္းလ်ာ၏
အရသာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ျပီး၊ေကာင္းမွန္းသိပါလ်က္ “မစားသုံးေသာ သူ”ႏွင့္တူ၏။
(ဗုဒၶဓမၼေလာက စာေစာင္မွ-)
-【ေလးအိမ္စု အရွင္၀ိစိတၱသာရ၏ စကားလက္ေဆာင္ တရားလက္ေဆာင္မွ-】
Posted by ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

ပိဏ္တပါတ္-ဆြမ္း (ဆြမ္းေလာင္းလွဴျခင္းအက်ဳိးတရား) ရွင္းတမ္း

ေန႔စဥ္မျပတ္ဆြမ္းေလာင္းတာကို သိမ္သပတ္ ဆြမ္းလို႔ ေခၚတာ စာလုံးေပါင္းနဲ႔ အဓိပၸာယ္ ရွင္းျပေပးပါဘုရား အက်ိဳးေက်းဇူး အတိုေကာက္ေရာ ဘုရား။ (ေမျမန္မာ)
ဒကာမၾကီး ေမးခြန္းေလးအတြက္ ဦးဇင္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ “ျမတ္စြာဘုရားမွာ စိန္၊ ေက်ာင္းမွာသိမ္၊ သကၤန္းမွာ ကထိန္၊ ဆြမ္းမွာပိဏ္” ဆုိျပီး အဆုိရွိပါတယ္။ ဘုရားမွာ စိန္ဖူးေတာ္ဟာ အျမင့္ျမတ္ဆုံး၊ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦးမ်ားမွာ သာသနာျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြတ္ေပးေနတဲ့ သိမ္က အျမတ္ဆုံး၊ သကၤန္းမွာဆုိ တစ္ႏွစ္မွ တစ္လ၊ တစ္လမွ တစ္ရက္၊ တစ္ရက္မွ တစ္ေက်ာင္း၊ တစ္ေက်ာင္းမွာမွ တစ္ၾကိမ္သာ ခင္းခြင့္ရတဲ့ ကထိန္သကၤန္းက အျမတ္ဆုံးျဖစ္သလုိ ဆြမ္းမွာလည္း ေန႔စဥ္ အာစိဏၰကံ အျမဲမျပတ္ လွဴဒါန္းေနတဲ့ ဆြမ္းဟာလည္း အျမတ္ဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိ ပိ႑ပါတ (ပိဏ္တပါတ္) (သုိ႔) နိစၥဘတ္ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ျမန္မာလုိျပန္ရင္ “သပိတ္၌ခံရ၍ ရေသာဆြမ္း” A Collection of alms. Food received in the alms-bowl of a Buddhist monk လုိ႔ ဖြင့္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္း ေလာင္းလွဴတဲ့ အလွဴကုိေတာ့ ပိ႑ပါတ-ဒါန (သပိတ္ထဲသုိ႔ ထည့္၍ ဆြမ္းလွဴျခင္း) လုိ႔ဆုိပါတယ္။
စာေရးတံမဲခ်ျပီးလွဴဒါန္းတဲ့ဆြမ္းကုိေတာ့ မဟာဒုတ္ဆြမ္း(သလာကဘတၱ)၊ တစ္လမွာ လဆန္း-၁ရက္မွ လျပည့္ ၁၅ရက္ထိ( လဆန္းပကၡ ) လျပည့္ေတာ္ ၁ရက္မွ လကြယ္ထိက လဆုတ္ပကၡဆုိျပီး တစ္လမွာ တစ္ၾကိမ္(သုိ႔) ႏွစ္ၾကိမ္လွဴဒါန္းတဲ့ဆြမ္းကုိေတာ့ ပကၡိယဘတၱဟုေခၚဆုိျပီး၊ ေန႔စဥ္ေန႕တုိင္း ေလာင္းလွဴတဲ့ ဆြမ္းဝတ္ကုိေတာ့ ပိ႑ပါတ- ပိဏ္တပါတ္(သုိ႔မဟုတ္) နိစၥဘတ္ဟု ေခၚ၏။
မိမိအိမ္ေရွ႕သုိ႔ ေရွးေရွး ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အေလ့အထျဖစ္တဲ့ ဆြမ္းခံျခင္းအမႈ၊ အဂၢသာဝက၊ မဟာသာဝက၊ ပကတိသာဝကအရွင္အျမတ္၏ ထုံးကုိ ႏွလုံးမူ၍ စာသင္ စာခ်၊ တရားေဟာ ၊ တရားထုိင္၊ ပရိယတၱိဝန္ကုိေဆာင္ေတာ္မူေနၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား၊ ပဋိပတၱိဝန္ကုိ ေဆာင္ေတာ္မူၾကေသာ သံဃာေတာ္တုိ႔၏ သပိတ္ထဲသုိ႔ ဆြမ္းတစ္ဇြန္း၊ ဟင္းတစ္ခြက္၊ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ခ်က္ျပီး ေလာင္းလွဴမယ္ဆုိရင္ ပုဂၢဳိလ္စြဲလည္းကင္း၊ ေစတနာလည္းနုိင္နင္း၊ သဒၶါတရားလည္းျဖဴဝင္းျပီး စိတ္နုိင္ ကုိယ္နုိင္လွဴရလုိ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္မယ္။ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္ေပါင္း(၃၆၅)ရက္ရွိေတာ့ ရက္မွန္မွန္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴသူမွာ တစ္ရက္လ်ွင္ ပုဗၺေစတနာ(မလွဴမီျဖစ္တဲ့ေစတနာ)၊ မုဥၥေစတနာ (လွဴဆဲအခါမွာျဖစ္တဲ့ေစတနာ)၊ အပရေစတနာ(လွဴျပီးေနာက္
ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္တဲ့ေစတနာ) ကုသုိလ္ရယ္ဆုိျပီး သုံးမ်ဳိးရတာေပါ့။(၃၆၅)ရက္ဆုိေတာ့ တစ္ႏွစ္မွာ(၁၀၉၅)မ်ဳိးရတယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။
ေနာက္တစ္ခ်က္ သံဃာေတာ္တုိ႕အေနျဖင့္ အလွဴရွင္ ဆြမ္းဒကာ ဆြမ္းဒကာမမ်ားထဲမွ တတ္စြမ္းသမ်ွ လွဴဒါန္းတဲ့ ဆြမ္း၊ ဆြမ္းဟင္းကုိသာ အလွဴခံၾကျပီး၊ ဆြမ္းေကာင္းတာ မေကာင္းတာ၊ ဆြမ္းဟင္း ေကာင္းတာ မေကာင္းတာဟု တစ္ခြန္းမွ မေျပာၾက။ ေလာင္းသမ်ွႏွင့္သာ တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲ ၾကရ၏။ တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲ တဲ့တရားကိန္းေနျပီဆုိလ်ွင္ လုိခ်င္တက္မက္မႈ ေလာဘအား တဒဂၤအေနျဖင့္ ကင္းေနေတာ့၏။ ဆြမ္းခံျခင္း အမႈျပဳေတာ့မည့္အခ်ိန္၊ ျပဳေနဆဲအခ်ိန္၊ ျပဳျပီးသည့္အခ်ိန္မ်ားမွာ ဆြမ္းအလွဴရွင္မ်ားအား ေမတၱာပုိ႔သၾကရ၏။ ေမတၱာဓာတ္ကိန္းေနမည္ဆုိပါလ်ွင္ ေမတၱာႏွင့္ဆန္႕က်င္ဘက္ ေဒါသကိေလသာလည္း တဒဂၤမွာ ကင္းေနမည္ျဖစ္၏။
ဆြမ္းခံၾကြသူ အရွင္ျမတ္မ်ားမွာ သတိျဖင့္ သြားလာေနၾကရတာျဖစ္သျဖင့္ သတိ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေမာဟ တရားလည္း တဒဂၤကင္းေနမည္သာ။ ဆြမ္းခံျခင္းက်င့္ဝတ္သည္ မာန္မာနတရားမ်ားကုိ ခ်ဳိးႏွိမ္ျပီးမွ ၾကြရသျဖင့္ မာန တရားလည္း တဒဂၤ ကင္းေနမည္သာ၊ ဆြမ္းခံက်င့္ဝတ္ျဖင့္ က်င့္သုံး ဆြမ္းခံထြက္ေတာ္မူၾကေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္အျမတ္မ်ားအား ဖူးေတြ႕ရျခင္း၊ လွဴဒါန္းရျခင္းမ်ားဟာ ဒကာ ဒကာမမ်ားအဖို႕ ၾကည္နူးစရာ ဝမ္းေျမာက္စရာ၊ ကုသုိလ္ျဖစ္စရာဟု အျမင္မွန္ေသာေၾကာင့္ မိစၦာဒိ႒ိ မွားယြင္းေသာ အျမင္လည္း တဒဂၤ ကင္းေနမည္သာ၊ ေနာက္တစ္ခ်က္ ဆြမ္းခံျခင္းအမႈဟာ တစ္ပါးသူထံမွာ ခုိးယူ လုယက္ ျခိမ္းေျခာက္ျပီး ရယူျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ေမတၱာတရားျပည့္ဝသည့္စိတ္၊ မာနကင္းရွင္းေနတဲ့စိတ္၊ ေလာဘကင္းရွင္းေနတဲ့ စိတ္ထားျဖင့္ အလွဴခံျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ရရွိလာတဲ့ ဆြမ္းဟာလည္း ျဖဴစင္ေသာ အသက္ေမြးမႈ ျဖစ္သျဖင့္ မျဖဴမစင္ ႏွင့္ရအပ္ေသာ ဆြမ္းမဟုတ္ဟု ႏွလုံးသြင္းလုိက္သည္ႏွင့္ သံသယဝိစိကိစၦာ၊ ကုသုိလ္အမႈျဖစ္တာေၾကာင့္ ရွက္စရာ၊ ေၾကာက္စရာလည္းမလုိသည့္အတြက္ အဟိရိက၊ အေနာတၱပၸစသည့္ ကိေလသာတရားမ်ား တဒဂၤေတာ့ ကင္းရွင္းေနမည္သာ၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္ ပိဏ္တပါတ္ဆြမ္းဟာ ေလာင္းလွဴေနသူ ဒကာ ဒကာမမ်ားအဖုိ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားတယ္လုိ႕ ဆုိရမည္ျဖစ္ေပသည္။
နိေရာဓသမာပတ္မွထသည့္အခါ၊ ဖလသမာပတ္မွ ထသည့္အခါမ်ားမွာ လွဴဒါန္းပါလ်ွင္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆုိတာ အားလုံး အသိပင္၊ ေနာက္တစ္ခ်က္က ထုိမိမိ ေလာင္းလွဴလုိက္ေသာ ဆြမ္းဟာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္လည္း မဟုတ္ေပ။ ထုိဆြမ္းျဖင့္ ခံယူေသာ အရွင္မ်ားဘုဥ္းေပးနုိင္သကဲ့သုိ႔၊ နာမက်န္းျဖစ္ေနေသာရဟန္း၊ ခရီးသြား အာဂႏၱဳရဟန္းမ်ား၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေဝယ်ေဝစၥျပဳေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ေအာက္ထစ္ဆုံး တိရစၦာန္ေလးမ်ားပါ မက်န္ ခြဲေဝသုံးေဆာင္ၾကတာျဖစ္လုိ႕ သံဃိကဒါနဟုလည္း ဆုိနုိင္မည္ျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာကုိလွဴဒါန္းတာဟာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆုိတာ အားလုံးအသိပင္ျဖစ္ေခ်၏။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေမးခြန္းရွင္ ဒကာမၾကီး- ေမျမန္မာ ေန႕စဥ္ လွဴဒါန္းေနေသာ ပိ႑ပါတ- ပိဏ္တပါတ္ဆြမ္း(နိစၥဘတ္)ဟာ သာသနာအတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားတဲ့ ဆြမ္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆြမ္းေလာင္းလွဴတဲ့ ဒကာ-ဒကာမ်ားလည္း ဆြမ္းအက်ဳိးငါးပါးအပါအဝင္ ထူးျမတ္ေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကုိ ရရွိနုိင္ေၾကာင္း ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္။
ဆြမ္းလွဴဒါန္းရက်ဳိး
အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း၊ ခြန္အားဗလၾကီးမားျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာၾကီးမားျခင္း။
(အဂၤုတၱရ္နိကာယ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ ေဘာဇနသုတ္)
ထုိပုိစ့္ေလးအား အၾကံဥာဏ္ေပးတဲ့ ေနာင္ေတာ္-အရွင္ဇနက(နာလႏၵာတကၠသုိလ္) အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္ဘုရား။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသိုလ္)

ခင္ပြန္းရဲ႕ ေမတၱာကို ထာ၀ရ ရရွိပိုင္ဆိုင္ေစဖို႕ နည္းလမ္း (၇) သြယ္

လူဆိုတာ ဘယ္အရာကိုျဖစ္ေစ ၾကာေလ ႐ိုးအီေလ ျငီးေငြ႕လာေလပါပဲ။ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို အရမ္းၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို႕ မျဖစ္မေန၀ယ္ခဲ့တာေတာင္ မၾကာခင္မွာပဲ ႐ိုးအီသြားတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း မတူညီတဲ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့ အခါ ႐ိုးအီျငီးေငြ႕ လာတတ္ၾကတာ သဘာ၀ပါပဲ။
ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ျပန္လည္ရရွိလိုတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အခ်က္ (၇) ခ်က္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
(၁) တကုိယ္ရည္ သန္႕ရွင္းမႈ ရွိပါ
ခင္ပြန္းဆိုတာ မိသားစု၀င္တစ္ဦးအေနနဲ႕ အတူေနထိုင္တာ ၾကာလာတဲ့အခါ ကိုယ္က သိပ္ၾကီး သန္႕ရွင္းလွပေနဖို႕မလိုပဲ ဘုိသီဘတ္သီျဖစ္ေနရင္ေတာင္ ခ်စ္မယ္လို႕ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ ေရေမႊးမသံုးပဲ အျပင္ထြက္ရင္လည္း ရတယ္လို႕ထင္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႕က အခ်စ္မပ်က္တာမွန္ေပမဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈမရွိေတာ့တာလည္း အမွန္ပါပဲ။
စတင္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတုန္းက ဘယ္လိုဆြဲေဆာင္ခဲ့လဲ မိမိကိုယ္ကို ျပန္ဆန္း စစ္ၾကည့္ေနာ္။ ေရမိုးခ်ိဳး ဂ်ီးေျပာင္ေနေအာင္ တြန္းျပီး ေရေမႊးေတြလည္း တအားဆြတ္ထားခဲ့တယ္မလား။ ကိုယ့္ခင္ပြန္းက ကိုယ့္ကို ျမတ္ႏိုးလို႕ တစ္သက္လံုးတူတူေနဖို႕ထိေတာင္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ သူ႕ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားသင့္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ေရပံုမွန္ခ်ိဳး၊ သြားမွန္မွန္တိုက္ျပီး အေမႊးနံ႕သာေလးသံုး ေရေမႊးေလး ဆြတ္ၾကေနာ္။ ဒါလည္း ခင္ပြန္းရဲ႕ ပိုက္ဆံနဲ႕ ၀ယ္လို႕ရတာပဲေလ။
ဒီလိုလုပ္ရင္ ခင္ပြန္းရဲ႕ ပိုမိုဂ႐ုစိုက္ျမတ္ႏိုးမႈကို ရလာ႐ံုတင္မဟုတ္ပဲ မိမိကုိုယ္ကိုလည္း ပိုမိုေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္လာ မွာပါ။ သူမ်ားေတြက လွတယ္လို႕ ခ်ီးက်ဴးရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိလာျပီး ေပ်ာ္တာပဲ မလား။ ေမႊးပ်ံ႕ တဲ့ရနံ႕ဟာ လူကို စိတ္ၾကည္ႏူးေစလို႕ ေရေမႊးေလးေတြ သံုးလိုက္ၾကပါစို႕ေနာ္။
(၂) လွလွေလး ၀တ္ပါ
တကယ္တမ္း၀န္ခံရရင္ က်မကိုယ္တိုင္လည္း ပြေယာင္းေယာင္းအ၀တ္အစား ကို ၾကိဳက္တာေပါ့။ သက္ေတာင့္သက္သာရွိတယ္ေလ။ ဂါ၀န္တိုက်ပ္ က်ပ္ေလးနဲ႕ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္အစား ေဘာင္းဘီတိုနဲ႕ တီရွပ္၀တ္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ၀တုတ္တုတ္ပံုစံျဖစ္ေနတာ သိပ္ေတာ့မေကာင္းဘူးေလ။ ခင္ပြန္းသည္က အဲဒီသဘာ၀အလွေလးကို သေဘာက်ေနရင္ေတာင္ အေျပာင္းအလဲအျဖစ္ လွလွပပေလးေတာ့ ျမင္ခ်င္မွာေပါ့။ ရွင္တို႕ရဲ႕ အ၀တ္ဘီ႐ိုထဲမွာ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ရွိတဲ့ ကိုယ္က်ပ္ဂါ၀န္တစ္ ထည္ေလာက္ ေတာ့ ရွိကုိရွိမွာပါ။ ပြဲရွိရွိ မရွိရွိ လွလွပပေလး
ခဏခဏေတာ့ ၀တ္ေပးေပါ့။ ခင္ပြန္းသည္က တအံ့တၾသနဲ႕ ၾကည့္မ၀ျဖစ္ေနရင္ ရွင္လည္း ေပ်ာ္မွာပဲေလ။
(၃) ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ မ်က္လံုးကို ဂ႐ုစိုက္ပါ
ႏႈတ္ခမ္းနီ သို႕မဟုတ္ ႏႈတ္ခမ္းဆီ တစ္ခုခု လက္ကိုင္အိတ္ထဲ အျမဲထည့္ထား ပါ။ Eye Liner လည္းမရွိမျဖစ္ အိတ္ထဲတည့္ထားဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္အေရးေပၚလိုမယ္မွန္း မသိႏိုင္ဘူးေလ။ ႏႈတ္ခမ္းနီ၊ eyeliner နဲ႕ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေဆးထည့္ထားတဲ့ အိတ္က အေရးအၾကီးဆံုးလို႕ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ယူဆသင့္ပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလး ရႊန္းစိုေနျပီး မ်က္လံုးထင္းေနရင္ တကယ့္ကို လွသြားႏိုင္လို႕ ပါးနီေတြ၊ မိတ္ကပ္ေတြထက္ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။
(၄) ခႏၶာကိုယ္အလွအပကို ထိန္းသိမ္းပါ
အလွျပင္ခန္းမကို သြားျပီး တကိုယ္လံုးေပါင္းတင္တာကို ခဏခဏလုပ္ရမယ္ လို႕ မဆိုလိုပါဘူး။ အိမ္မွာပဲ လြယ္လြယ္လုပ္လို႕ရမယ့္နည္းေတြရွိပါတယ္။ လက္သည္းေျခသည္းေလးေတြကို အျမဲဂ႐ုစိုက္ပါ။ လက္သည္း ဆိုးေဆး ပ်က္ေနတာ၊ ဂ်ီးေတြ၀င္ေနတာဟာ အရမ္းကို႐ုပ္ဆိုးပါတယ္။ လက္သည္းေျခ သည္းျပဳျပင္ဖို႕ အလွျပင္ဆိုင္သြားဖို႕ မတတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကုိယ့္ဘာသာ အိမ္မွာ လုပ္လို႕ရပါတယ္။ အနီေရာင္လက္သည္းနီဟာ ခ်စ္ေမတၱာကို ကိုယ္စားျပဳလို႕ အနီေရာင္ကို ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ ေျခေထာက္ကိုလည္း အေမႊးရိပ္လိုက္ပါ။
(၅) အတင္းတိုက္တြန္းတာမ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ
ေျပာရတာထက္ လုပ္ရတာ ပိုခက္တာ လူတိုင္းအသိပါ။ ဒီေတာ့ ရွင္ေျပာတဲ့အရာကို ခင္ပြန္းက မလုပ္ေသးရင္ ဘာမွမေျပာေသးပဲ ဘယ္လိုႏူးညံ့စြာေျပာႏိုင္မလဲ အရင္စဥ္းစားပါ။ တကယ့္ကို အလုပ္ျဖစ္တဲ့နည္းလမ္းေလးပါ။ ေယာက်္ားေတြဟာ အလိုဆႏၵသိပ္မမ်ားေပမဲ့ ခဏခဏ နားပူေအာင္ေျပာတာမ်ိဳးကိုေတာ့မခံႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ခင္ပြန္းကို အျပစ္တင္ေ၀ဖန္မႈေတြနဲ႕ မဆက္ဆံသင့္ပါဘူး။
“ရန္ပဲျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္နဲ႕ ေနမယ့္အစား လမ္းေဘးမွာပဲေနတာ ပိုေကာင္းတယ္” ဆုိတဲ့ စကားပံုတစ္ခုရွိပါတယ္။ ခင္ပြန္းကို အတင္း ထိန္းခ်ဳပ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ မၾကိဳးစားပါနဲ႕။ ေျပာင္းလဲေစခ်င္တာဟာ ဘ၀ကို ပိုေကာင္းေစခ်င္လို႕ျဖစ္ေၾကာင္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျပ ႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ အတင္းတိုက္တြန္း႐ံုနဲ႕ မေျပာင္းလဲႏိုင္သလို ေျပာင္းလဲခဲ့ရင္လည္း ခဏပါပဲ။ ေအးေဆးႏူးည့ံတဲ့ ဇနီးေကာင္းမွသာ ခင္ပြန္းကို ေျပာင္းလဲေကာင္းမြန္လာေစတာပါ။
http://www.searchmyanmar.com/link/frame/cid/41528/

အစိမ္းေရာင္အာလူးႏွင့္ အသက္အႏၲရာယ္

ဟင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ လိုက္ဖက္ကာ၊ စားအိုးၾကီးေသာ မိသားစုအတြက္ အာလူးကဟင္း အပြါးခတ္ေပးသလို၊ အာဟာရ ျပည့္အရသာရွိသေလာက္၊ ေစ်းႏႈန္းလည္းခ်ိဳသာတာမို ့့ အာလူး ဟာ အိမ္ရွင္မမ်ားအတြက္ လက္စြဲျဖစ္လို ့ေနပါတယ္။ သို ့ေသာ္ အစိမ္းေရာင္ အာလူး ရဲ ့ အႏၱ ရာယ္ကို လူတိုင္းမသိၾကေသးပါဘူး။ ကလိုဖီးလ္ဓာတ္အေျမာက္အမ်ားပါရွိိျခင္းေၾကာင့္ ပံုမွန္ အေရာင္ႏွင့္မတူ တမူကြဲဲျပားေနျခင္းပါ။

” စိမ္းေရာင္ျခယ္ ကလိုရိုဖီးက လူကို ၾကီးၾကီးမားမား
ေဘးဥပါသ္မျဖစ္ေစေသာ္လဲ၊ အဲဒီအာလူး ထဲမွာပါတဲ့ အရသာအတန္ငယ္ ခါးသက္ျပီး solanine (ေခၚ) အဆိပ္သင့္ဓာတုပစၥည္းတစ္မ်ိဳးေ ၾ ကာင့့္၊ စားသံုးမိတဲ့အခါ လူကို ေအာ္ဂလီဆန္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုုက္၍ ၀မ္းေလ်ာျခင္း၊ အစာမေ က်ပ်ိဳ ့အန္ျခင္း တို ့ျဖစ္ေစပါတယ္၊ ကို္ယ္ေလးအခ်ိန္ ေပါင္ ၁၀၀ ရွိတဲ့ က်မၼာေရးေကာင္းသူေ တာင္ အဲဒီ အာလူး ၆ ေအာင္စေလာက္စားမိရင္
ေစာေစာကေျပာတဲ့ အစာအဆိပ္ သင့္ ေဘး ထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြျဖစ္ေစတတ္လို ့၊ ကိုယ္ခံ အား နည္းတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ ့ ကေလးေတြဆို အသက္အႏၱရာယ္ေတာင္္ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္ ” လို ့ Nebraska လင္ကြန္းတကၠသိုလ္မွ ပေရာ္ ဖက္ ဆာတစ္ဦးျဖစ္သူ Alexander Pavlista က ဆိုပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီး ပေရာ္ဖက္ဆာ က ” ပံုမွန္အာလူး အေရာင္မွာ အစိမ္းေရာင္ယွက္သန္းေနေသာ အစိပ္အပိုင္းကိုလွီးထုတ္ျပီးမွ ခ်က္ျပဳတ္ရန္၊ ေစ်းထဲမွ ၀ယ္လာျပီး မခ်က္ရေသးေသာ အာလူး မ်ား ကို ေအး၍ေမွာင္ေသာေနရာတြင္ သိမ္ဆည္းထားရန္၊ အာလူးမ်ားကို ေရခဲေသတၱာထဲ မသိမ္းၾကရန္၊ အာလူးကို အခြံခြာ၍ တညတာ ေရစိမ္ျပီးမွ ခ်က္ျပဳတ္ၾကရန္ ” အၾကံေပး ထား ပါတယ္။
ယေန ့အေမရိကန္ႏိုင္င္ငံတြင္ အစိမ္းေရာင္ပါေနေသာ အာလူးေရာင္းခ်မႈကို ပိတ္ပင္ထားၾကပါ တယ္။ သို ့ပါ၍ ျမန္မာျပည္ရွိ အိမ္ရွင္မမ်ားလည္း မိသားစုမွာမလိုလားအပ္ေသာ က်မၼာေရးျပ သနာေတြမျဖစ္လာရေလေအာင္ အစိမ္းေရာင္ျခယ္အာလူးမ်ား ကို ေရွာင္ရွားၾကပါလို ့ အၾကံျပဳ လိုက္ပါရေစ။
http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/41556#content-41556

LikeLike · · Share

“ပါရမီျဖည့္ျခင္း အႏုပညာ”

ပါရမီျဖည့္ျခင္း အႏုပညာဆိုတာ ႏွလံုးသားနဲ႔ အသိဥာဏ္ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈက စတင္ျဖစ္ ေပၚလာတာပါ။
အတၱျခံစည္းရိုးကို ခ်ိဳးဖ်က္ျပီး တစ္ေလာကလံုးကိုေနရာေပး ျမတ္ႏိုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မိမိရဲ႕ ႏွလံုးသားက ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာတဲ့အခါ ေလာက ေက်းဇူးကို သိျမင္ျပီး ေလာကနဲ႔ ၀န္းက်င္ကို ေကာင္းက်ိဳးျပဳ
ျမႇင့္တင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မိမိရဲ႕အသိဥာဏ္ပညာက ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လာတဲ့အခါ လူသားတစ္ဦးဟာ
သူ႔ရဲ႕ပါရမီခရီးကို စတင္ေတာ့တာပါပဲ။
ပါရမီဆိုတာ ျမင့္ျမတ္သူေတြရဲ႕ပံုရိပ္၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ႏွလံုးသား၊
သူေတာ္စင္ ေတြရဲ႕စရဏျဖစ္ေပမဲ့ ျမင့္ျမတ္သူေတြနဲ႔ သာမန္ လူေတြရဲ႕ ၾကားမွာ ကာရံစည္းျခားထားတဲ့
နံရံတံတိုင္း ၾကီးတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါ။
လူတိုင္းသြားလာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔စြာ ေဖာက္လုပ္ ထားတဲ့
အေ၀းေျပးလမ္းမၾကီးတစ္ခုပါ။ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္း ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ
ေရႊေတြ၊ ေငြေတြ၊ ရာထူးေတြ၊ ဂုဏ္အရွိန္အ၀ါ ပကာသနေတြ ဘာတစ္ခုမွရွိဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ သဒၶါ၊ ေမတၱာ၊ ပညာစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ အျပည့္အ၀ရွိဖို႔ေတာ့ လံုး၀လိုအပ္ပါတယ္။
သတၱ၀ါေတြဟာ ေန႔စဥ္”အာရုံ”လမ္းမၾကီးေပၚမွာ“ကံ”ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္း ေနရင္း
“ဘ၀”ေျခရာသစ္ေတြကို ထင္က်န္ရစ္ေစ ေနၾကတာပါ။ အဲဒီအထဲမွာ အသိဥာဏ္နဲ႔ ႏွလံုးသား ေကာင္းမြန္သူေတြရဲ႕ေျခရာေတြက ျပည့္ျပည့္စံုစံု လွလွပပျဖစ္ေနတတ္ျပီး ၊
အသိဥာဏ္နည္း ႏွလံုးသား မည္းသူေတြရဲ႕ေျခရာေတြကေတာ့
တစ္ပိုင္းတစ္စ မလွမပျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
ျပည့့္စံုလွပတဲ့ ေျခရာ သစ္ေတြဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ “ပါရမီရွင္”ေတြျဖစ္လာၾကျပီး ၊
တစ္ပိုင္းတစ္စ မလွပတဲ့ေျခရာသစ္ေတြ ကေတာ့ သံသရာ၀ဋ္ေၾကြးႏြံထဲမွာပဲ နစ္၀င္ေပ်ာက္ကြယ္
ကုန္တတ္ၾကပါတယ္။
“ပါရမီ”လို႔ ေခၚဆိုသတ္မွတ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမႈကိစၥအေပါင္းက (၁၀)ခု ရွိပါတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(၁) စြန္႔ၾကဲေပးကမ္းျခင္း= ဒါနပါရမီ (Generosity giving)
(၂) ကိုယ္က်င့္တရား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း= သီလပါရမီ (Morality)
(၃) စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို စြန္႔ခြာ၍ ေတာထြက္ျခင္း= ေနကၡမၼပါရမီ (Renunciation)
(၄) အရာရာ၌ တတ္သိနားလည္မႈရွိျခင္း= ပညာပါရမီ (Wisdom)
(၅) ေကာင္းမႈကိစၥမွန္သမွ်ကို သက္စြန္႔ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း= ၀ီရိယပါရမီ (Effort)
(၆) သည္းခံျခင္း= ခႏၱီပါရမီ (Patience)
(၇) မွန္ကန္ေျဖာင့္မွတ္စြာ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျခင္း= သစၥာပါရမီ (Truthfulness)
(၈) ရည္မွန္းခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ စြဲျမဲစြာ မျဖစ္မေန အာရုံစိုက္၍ ဇြဲရွိရွိရပ္တည္ျခင္း=အဓိ႒ာန္ပါရမီ
(Determination)
(၉) သတၱ၀ါမ်ားအေပၚ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာ ေကာင္းက်ိဳးလိုလားျခင္း=
ေမတၱာပါရမီ (Loving-kindness) / spirit of friend
(၁၀) ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းကင္း၍ အညီအမွ် ထားႏိုင္ျခင္း= ဥေပကၡာပါရမီ (Equanimity)
တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သာသနာေတာ္မွ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ အဆံုးအမၾသ၀ါဒကိုေျခေျခ ျမစ္ျမစ္ လက္ခံရရွိျပီးသား သူတစ္ဦးအဖို႔
ဘ၀သံသရာေရွွ႕ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ . . .
(၁) ဒီဘ၀မွာ ကြ်တ္တမ္း၀င္ဖို႔၊
(၂) ဆုတစ္ခု ခုကို ရည္ရြယ္ပန္ဆင္ကာ ပါရမီျဖည့္ဖို႔၊
ဒီအေရးကိစၥႏွစ္ခုကလႊဲလို႔ တျခားေရြးခ်ယ္စရာ မရွိပါဘူး။
ဗုဒၶ သာသနာ၀င္ေတြအဖို႔ ဘ၀ခ်မ္းသာဟူသမွ်ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတုိင္ဟာ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ဖို႔ပါ။
အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အရိယသစၥာကို သိျမင္ႏိုင္ရမွာပါ။ အရိယသစၥာကို သိျမင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ
ပါရမီမရွိဘဲ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ပါရမီဆိုတာ ျမင့္ျမတ္မႈသို႔သြားရာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ ခရီး၊
တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းမၾကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ပါရမီလမ္းမၾကီးကို စြန္႔ျပီး ျမင့္ျမတ္မႈပန္းတိုင္ဆီကို
ေရာက္ႏိုင္ရိုးမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ ကရုဏာနဲ႔ ပညာရနံ႔ေတြ
သင္းပ်ံ႕ေနဆဲ ယခုလိုကာလမ်ိဳးမွာ ျမင့္ျမတ္မႈကိုျမတ္ႏိုးၾကသူတိုင္းဟာ ပါရမီေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကို ေန႔စဥ္
“၀တ္” ထားျပီး ျပဳလုပ္အားထုတ္သင့္ၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ “ပါရမီ”ဆိုတာ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားစရာ အလွပဆံုး “ေတာ္၀င္ပန္းတစ္ ပြင့္”ပါ။
ဒီပန္းကို ခြတ္ဆူးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္
●တစ္ပါးသူေတြရဲ႕ ဒုကၡကုိေလ်ာ့ပါးေအာင္ျပဳလုပ္လိုတဲ့ ကရုဏာ၊
●အမ်ားအက်ိဳး ေလာကအက်ိဳးကို တိုးပြားေအာင္ ရြက္ေဆာင္ႏိုင္တဲ႔ ပညာ ရွိဖို႔ိုလိုပါတယ္။
တကယ္လို႔ ဒီတရားႏွစ္ပါးကသာ ကိုယ့္ႏွလံုးသားမွာ ခမ္းေျခာက္ေနျပီဆိုရင္ ပါရမီ ဆိုတဲ့ပန္းကို
လက္လွမ္းမီစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။
ပါရမီဆိုတာ လုပ္ငန္းအေပၚမွာ အေျခမခံဘဲ ႏွလံုးသြင္းအေပၚမွာသာ အေျခခံပါတယ္။
ႏွလံုးသြင္းေစတနာက ကရုဏာနဲ႔ ပညာတရားတို႔၀န္းရံျပီး ျမင့္ျမတ္မႈရွိ္ပါမွ ပါရမီမည္ႏိုင္ပါတယ္။
သုိ႔မဟုတ္ပါက ပါရမီ မမည္ႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနလုပ္ငန္းတိုင္း ပါရမီမျဖစ္၊
သီလလုပ္ငန္းတိုင္း ပါရမီ မေခၚ၊ ဘာ၀နာလုပ္ငန္းတိုင္း ပါရမီ မေျမာက္ပါ။
●အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္တိုင္း ပါရမီ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ဘ၀ေကာင္းနဲ႔ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို တိမ္းညြတ္တဲ့စိတ္လည္း မရွိ၊ မွားယြင္းတဲ့အေတြးေခၚ ဒိ႒ိနဲ႔လည္း မယွဥ္၊
မိုးေကာင္းကင္သဖြယ္ အတြယ္အတာလည္းကင္းျပီး၊ ေဗာဓိဥာဏ္ဆိုတဲ့ တစ္ဖက္ ကမ္းကိုသာ
တမ္းတမ္းစူးစူး အထူးရည္ရြယ္ကာစင္ၾကယ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပဳလုပ္အားထုတ္အပ္တဲ့ ဒါနမႈ၊
သီလမႈစတာေတြသာ ပါရမီအစစ္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။
●ပါရမီဆိုတာ အေရအတြက္ျပ႒ာန္းတဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မဟုတ္ဘဲ အရည္အခ်င္းျပ႒ာန္းတဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
●ကရုဏာတရားနဲ႔ ေဒါသ ကို ဖယ္ရွင္း၊
●ပညာတရားနဲ႔ ေလာဘ ေမာဟတို႔ကို ပယ္ခြင္းႏိုင္ျပီး၊လုပ္ရပ္တိုင္းမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ
အေငြ႕အသက္ကင္းပါမွ ပါရမီရန႔ံ သင္းပ်ံ႕ႏိုင္တာပါ။
ၾကီးက်ယ္ခန္႔ညားျပီး ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ႏွလံုးသားဆိုတာ ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ကရုဏာရွိျပီး၊ ညာဘက္ျခမ္းမွာ ပညာအျပည့္ရွိပါတယ္။
အဲဒီကရုဏာ ပညာတရားေတြနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀၊ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးေတြကို စေတးျပီး ၊
အမ်ားေကာင္းစားေရးအတြက္ ေလာကအေပၚ ေစတနာအျပည့္အ၀ ထားရွိျခင္းဟာ
“သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ အစဥ္အလာ တာ၀န္တစ္ခု”ပါ။
ပါရမီ နယ္ပယ္မွာ တာ၀န္နဲ႔လုပ္ငန္းဟာ အင္မတန္ကြဲျပားျခားနားပါတယ္။
●သူေတာ္ေကာင္းႏွလံုးသားကို အမွီရကာ ျမင့္ျမတ္တဲ့သေဘာကိုေဆာင္ရင္ “တာ၀န္”ျဖစ္ျပီး သို႔မဟုတ္ပါက“လုပ္ငန္း”မွ်သာ ျဖစ္ပါ တယ္။
●တာ၀န္ဟာ ပါရမီအရာေျမာက္ျပီး ၊
●လုပ္ငန္းကေတာ့ ကုသိုလ္အရာမွာပဲ တည္ပါတယ္။ေၾကးနဲ႔ ေရႊဟာ “၀ါ”တာျခင္းတူေပမဲ့ “တန္ဖိုး”ျခင္း
မတူညီႏိုင္သလို ရိုးရိုးကုသို္လ္နဲ႔ ပါရမီကုသိုလ္ဟာလည္း ကုသိုလ္ျခင္းတူေပမဲ့ အရွိန္အ၀ါ အက်ိဳးေပးတာျခင္း အင္မတန္ျခားနားပါတယ္။
ရိုးရိုးကုသိုလ္ဟာ ကိုယ္က်ိဳးရွာ အသာစံလိုမႈပါ၀င္ေနတတ္တာမို႔ အေၾကာင္းအားမေကာင္းသလို ၊
အက်ိဳးေပးလည္း မသန္တတ္ပါဘူး။ ရိုးရိုးကုသုိလ္ရဲ႕ပန္းတိုင္ဟာ ေလာကီက်ိဳးမွာ
လမ္းဆံုးေန တတ္ျပီး အက်ိဳးေပးျပီးရင္လည္း ၊အသစ္ကျပန္စရတာမို႔ (ရွာလိုက္ ရလိုက္ ကုန္သြား လိုက္နဲ႔)
သံသရာ လည္ေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔ လံုး၀အက်ိဳးမေပးဘဲ၊
အေဟာသိကံျဖစ္ သြားရတာေတြကလည္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
ပါရမီကုသိုလ္ကေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံမႈကို အရင္းတည္တာမို႔ အေၾကာင္းအား ေကာင္းသလို
အက်ိဳးေပးလည္း သန္ပါတယ္။ ပါရမီကုသို္လ္ရဲ႕ပန္းတိုင္ဟာ ေလာကုတၱရာျဖစ္တာမို႔ ေလာကီသံသရာထဲမွာ လည္မေနတတ္သလို လမ္းဆံုးမေရာက္ခင္ေပ်ာက္ပ်က္သြားရိုး မရွိတာ ေၾကာင့္ အေဟာသိကံျဖစ္သြားတာမ်ိဳးလည္း မရွိပါဘူး။
ရိုးရိုးကုသိုလ္အမ်ားစုဟာ လူမင္း၊ နတ္မင္း၊ျဗဟၼာမင္းစတဲ့အျဖစ္ေတြနဲ႔ ေလာကကို မိမိဘ၀အတြက္
သိမ္းပိုက္ရန္ အားထုတ္တတ္တာေၾကာင့္ အတၱအသိနဲ႔ ျငိေနျပီး တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိတရားဆိုး ေတြကို
အားျပဳတတ္ပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳးကုသိုလ္ေတြဟာ ေလာကအတြက္ ေဆးမျဖစ္ဘဲ ေဘးျဖစ္ေစပါ တယ္။
ပါရမီကုသိုလ္ကေတာ့ အနိမ့္ဆံုး အညတရမ်ား အပါအ၀င္ ေလာကတစ္ခုလံုးအတြက္ မိမိရဲ႕
ဘ၀ကို အနစ္နာခံ စြန္႔လြတ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အနတၱဥာဏ္နဲ႔ ဆက္ဆံေနျပီး သဒၶါ၊ ေမတၱာ၊
ပညာ တရားတို႔ကို အားျပဳတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုကုသိုလ္မ်ိဳးဟာ ေလာကအတြက္ ေဘးမျဖစ္ဘဲ၊
ေဆးျဖစ္ေစ ပါတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ရိုးရိုးကုသိုလ္ဟာ ေလာကီက်ိဳးကိုသာျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ အဆိပ္ရွိတယ္၊ မခိုင္မာဘူး၊
ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္တတ္တယ္။ ပါရမီကုသိုလ္ကေတာ့ ေလာကီက်ိဳးကိုသာမက
ေလာကုတၱ ရာအက်ိဳးကိုပါ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ အဆိပ္မရွိ၊ ခိုင္မာတယ္၊ မပ်က္ျပယ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ အသိဥာဏ္ ၾကီးသူတိုင္းဟာရိုးရိုးကုသိုလ္ထက္ ပါရမီကုသိုလ္ကို ပိုျပီး ျမတ္ႏိုး
တန္ဖိုးထားေလ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ပါရမီကုသိုလ္ရဲ႕ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရသကို
သူေတာ္ေကာင္းႏွလံုးသားရွိမွ ခံစားနား လည္ႏိုင္တာပါ။
ပါရမီအမႈ ၁၀-ခုကိုၾကည့္ရင္ ပါရမီျဖည့္တယ္ဆိုတာ ဘ၀သံသရာ ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ၾကီးထဲမွာ
အစီအစဥ္မဲ့ ေမ်ာပါေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ အစီအစဥ္နဲ႔ စနစ္တက် ကူးခတ္ေနျခင္းဆိုတာ ေပၚလြင္လွပါ တယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္အေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ ကံအေဆာက္အဦ (ပုညသမၻာရ)၊
ဥာဏ္အ ေဆာက္အဦ (ဥာဏသမၻာရ)ေတြ ျမင့္တက္ရင့္က်က္ခိုင္မာ ျပည့္စံုလာျခင္းကို
“ပါရမီျဖည့္တယ္”လို႔ ေခၚဆိုတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္တယ္ဆိုတာ သံသရာတစ္ခြင္က်င္လည္ခဲ့ရစဥ္ ဘ၀ေတြမွာ ကိေလသာ
“ျမစ္”၊ ဒုစရိုက္ “ေခ်ာင္း”၊ အႏုသယ “အင္းအိုင္”ေတြရဲ႕ တိုက္စား, လႈိက္စား, ႏိႈက္စားခံရမႈေတြ ေၾကာင့္
ခ်ိဳင့္၀င္နိမ့္ပါး ပ်က္စီးသြားခဲ့ရတဲ့ေနရာေတြမွာ အစားထိုးႏိုင္ဖို႔ သိပ္ေပးျခင္း၊
ရည္မွန္းခ်က္ပန္း တိုင္ကုိ လွမ္းကိုင္ခူးဆြတ္ႏိုင္ေအာင္ စိတ္အား၊ ဥာဏ္အား၊ အက်င့္အားေတြကို ျဖည့္ဆည္းျမွင့္တင္ ေပးျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ “ပါရမီျဖည့္ဖို႔လိုသလဲ”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းဟာ ပါရမီျဖည့္ျခင္း အႏုပညာရဲ႕ အဓိက
အသည္းႏွလံုးျဖစ္ပါတယ္။
(၁) အမ်ားအက်ိဳး, ေလာကအက်ိဳးကို ထူးခြ်န္ထက္ျမက္စြာ သယ္ ပိုးရြက္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔၊
(၂) ေဗာဓိဥာဏ္ကို ရႏိုင္ဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ခုဟာပါရမီျဖည့္ဖို႔ရာ အဓိက လိုအပ္တဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
“ပါရမီျဖည့္တယ္”ဆိုတာ (တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္) ေလာဘ၊ အတၱ၊ မာနေတြေၾကာင့္
အက်ည္းတန္အရုပ္ဆိုးလွတဲ့ လူ႔ဘ၀၊ လူ႔ေစတနာကို အလွပ၊ အယဥ္ေက်း၊ အသိမ္ေမြ႔ဆံုးျဖစ္ေအာင္
ျခယ္မႈန္းျပဳျပင္ တန္ဆာဆင္ေပးတာကို ေခၚတာပါ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာ တစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္တယ္ဆိုတာ မိမိရဲ႕ဘ၀၊ မိမိရဲ႕ေစတနာကို လွသည္ထက္လွေအာင္ အားထုတ္ ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ၾကာပန္းရဲ႕အလွဟာ ေရကန္ကို တန္ဆာဆင္ႏိုင္သလို ဘ၀ရဲ႕အလွဟာလည္း ေလာကကို တန္ဆာဆင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ပါရမီေတြျပည့္၀လို႔ မိမိရဲ႕ဘ၀က ပို၍ပို၍လွေလ၊
ေလာကကိုလည္း ပို၍ ပို၍လွေအာင္ တန္ဆာဆင္ႏိုင္ေလျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အမ်ားအက်ိိဳး ေလာကအက်ိဳးကို ထူးခြ်န္ ထက္ျမက္စြာ သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္လိုသူေတြဟာ ပါရမီျပည့္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္အားထုတ္ၾကတာပါ။
ေနာက္ျပီး ေဗာဓိဥာဏ္ကို ရရွိျခင္းဟာ ဘ၀မွာ အျမင့္မားဆံုး အက်ိဳးစီးပြား၊ အမြန္ျမတ္ဆံုး ပန္း တိုင္ျဖစ္ပါတယ္။ တျခားအက်ိဳးစီးပြားေတြဟာ အ၀ိဇၨာ (မသိမလိမၼာမႈ)က ရွာေပးတဲ့ပန္းတိုင္ျဖစ္ျပီး၊ ေဗာဓိဥာဏ္သည္သာ ၀ိဇၨာ (တတ္သိလိမၼာမႈ)က ရွာေဖြေပးတဲ့ ပန္းတိုင္ျဖစ္ပါတယ္။
၀ိဇၨာက ရွာေဖြ ေပးတဲ့ ဒီပန္းတိုင္ဆိုတာ ပါရမီျပည့္မွ ေရာက္ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေဗာဓိဥာဏ္ရလိုသူေတြဟာ ပါရမီျပည့္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္အားထုတ္ၾကတာပါ။
ပါရမီဆိုတာ လူစြမ္းေကာင္း လူရည္ခြ်န္ေတြရဲ႕ သီးသန္႔ဥစၥာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔
ေလာကကိုခ်စ္ခင္ အလွဆင္လိုသူတိုင္း ျဖည့္က်င့္ဆည္းပူးႏိုင္တဲ့ လူ႔က်င့္၀တ္ေတြပါ။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေျပာရရင္
ပါရမီျဖည့္တယ္ဆိုတာ လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ျမင့္ျမတ္တဲ့လူ႔က်င့္၀တ္ေတြကို လူသားဆန္ဆန္ ပီျပင္စြာ ျဖည့္က်င့္အားထုတ္တာကို ေခၚတာပါ။
ပါရမီဆိုတာ မိမိအတြက္ စြန္႔လြတ္ အနစ္နာခံရတာမို႔အသြင္သ႑ာန္အေနနဲ႔ ႏွစ္ျမိဳ႕စရာ မေကာင္းေပမဲ့ ၊
အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ကေတာ့ ေလာကအတြက္ ျမင့္ျမတ္တဲ့
“စံ”တစ္ခုျဖစ္တာမို႔ ျမတ္ႏိုးဖြယ္အတိ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပါရမီ ျဖည့္ျခင္း အႏုပညာဆိုတာ
မိမိဘ၀ကိုသာမက ေလာကနဲ႔ ၀န္းက်င္ကိုပါ အေကာင္းဆံုးအလွဆင္ေပး တတ္တဲ့
အႏုပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
စီးဆင္းေနတဲ့ေရဟာ သူလိုရာမေရာက္ခင္ လမ္းမွာ ေတြ႔သမွ် ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေတြကို ျဖည့္တင္းသြားရသလို ပါရမီရွင္တစ္ဦးဟာလည္း သူလိုရာပန္းတိုင္ကို မေရာက္ခင္ ဘ၀မွာ ေတြ႔ရသမွ် ဟာကြက္၊
ေပ်ာ့ကြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္စြာ စြန္႔လြတ္ျဖည့္ဆည္းသြားမွာပါ။
ကရုဏာ ပညာတရားေတြနဲ႔ မိမိဘ၀ကိုစေတးျပီး အမ်ားအက်ိဳး သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္လိုတဲ့ က်င့္၀တ္၊
သူရဲေကာင္းေတြ လူသားဆန္တဲ့ သူေတာ္စင္ေတြ၊ စာရိတၱသတိၱ ျပည့္၀သူေတြ ရွိေနသမွ် ဒီကမၻာေပၚမွာ
ပါရမီပန္းေတြကေတာ့ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာ လွပေနဦးမွာပါ။
-【ဆရာေတာ္ေတာ္၀င္ႏြယ္】
Posted by ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm